Jeśli cię kiedyś zapyta,

ktoś młody, ciekawy życia,

co znaczy być patriotą?

Wtedy najprościej mu powiedz,

że patriota, to człowiek,

co lubi swą własną ziemię,

tą, co go nosi cierpliwie,

i darzy na stole chlebem.

 

Powiedz mu, niech ją docenia,

dba o nią, jak tylko umie,

chociaż czasami nią gardzi,

nie chce jej,

i nie rozumie...

 

Bo właśnie to owa ziemia,

sobą nas naznaczyła

i choćby na krańcach świata,

będzie nam płynąć  wciąż w żyłach.

 

Więc ten, co ją przeklnie, porzuci,

dla innej, lepszej opuści,

korzeni swoich głęboko,

w tej nowej już nie zapuści...

 

Bo choćbyś ją znienawidził

i uciekł od niej najdalej,

ona z oddali, cichutko,

będzie wołała cię stale...

 

Być patriotą, to znaczy,

szukać życiowej mądrości,

chociaż głupota wokoło,

w tak wielu umysłach gości.

 

Być patriotą, to znaczy,

zaakceptować siebie,

walczyć o prawa swe słuszne,

i innym pomagać w biedzie.

 

Być patriotą, to znaczy,

dobrze samochód parkować,

nie śmiecić ulic,

nie niszczyć ławek,

umieć solidnie pracować.

 

Być patriotą, to znaczy,

świat wielki chłonąć,

poznawać,

bo kiedy poznasz świat cały,

obiegniesz go dookoła,

zrozumiesz wtedy, że przecie,

chociaż w to trudno uwierzyć,

są gorsze ziemie od twojej,

na tym nieszczęsnym świecie...

 

Być patriotą, to znaczy,

szanować ludzkie życie.

wśród swoich, czy w świecie dalekim,

żyć dobrze.

Żyć przyzwoicie.

  

02.12.2004